။ ကျဉ်းမြောင်းတဲ့ဘဝကိုဖြတ်သန်းခဲ့။ ။ နာကြည်းရတဲ့နှလုံးသားကိုခိုကိုး, ကိုးကွယ်ခဲ့ရ။ ။ အထင်အမြင်သေးခံခဲ့ရတဲ့ဘဝကိုရုန်းကန်လှုပ်ရှားရ။ ။ ဘဝရဲ့ကံအရာအားကျစရာရယ်လို့မရှိခဲ့။ ။ ခုတော့လူတောသူတောတိုးရတာလည်းမဝံ့မရဲ။ ။ ဒါတွေအားလုံးကျွန်တော်သိပါတယ်။ကျွန်ုပ်နားလည်ပါတယ်။ ။ ဒါပေမဲ့ဘဝရဲ့ပဋိစ်စသမုပ္ပါဒ်အကြောင်းစပ်အကျိုးမရပ်သေးတော့အကြောင်းမပြတ်အကျိုးမရပ်နိုင်သေးတော့ကံကြမ္မာဝဋ်အတုံ့အပြန်အတုံ့အလှည့်တော့အလှည့်ကျအလှည့်ပေးခံရဦးမှာပါပဲလေဒါတွေကိုကျွန်ုပ်သိပါတယ်။ ။ ကျွန်ုပ်မသိသေးတာကကျွန်ပ်သည်ဘယ်ကလာသလဲ? ကျွန်ပ်သည်ဘယ်ကို ပြန်မလဲ? ကျွန်ပ်ကိုယ်ကိုကျွန်ုပ်သိပြီလားဘယ်လိုဘယ်လိုသိနေသလဲ?ကျွန်ုပ်ကိုကျွန်ုပ်မလိမ်ပါကျွန်ုပ်သည်သာအခရာပါပဲ။ ကိုရင်ဖိုးနီ ( အညာမြေ )(၁၉.၁၁.၂၀၂၂)